ชินกาลมาลีปกรณ์


สร้างพระลวปุระ หรือพระเจ้าแข่งคม (ปัจจุบัน ประดิษฐาน ณ วัดศรีเกิด เชียงใหม่)

...ต่อจากนั้นมา ปีเถาะ จุลศักราช 845 (พ.ศ.2027) วันพุธขึ้น 3 ค่ำเดือน 8 จันทร์เสวยสตภิสฤกษ์ พระเจ้าสิริธรรมจักรพรรดิพิลกราชาธิราช ทรงมอบให้สีหโคตรเสนาบดีและอาณากิจจาธิบดีมหาอำมาตย์ หล่อพระพุทธรูปทองสัมฤทธิ์องค์ใหญ่ทองหนักประมาณสามสิบสามแสน ให้มีลักษณะเหมือนพระพุทธรูปแบบลวปุระ หล่อที่วัดป่าตาลมหาวิหาร ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ราชธานีเชียงใหม่ ครั้นหล่อเสร็จแล้ว พระมหากษัตริย์ทรงอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุประมาณ 500 องค์กับพระพุทธรูปแก้วทองและเงินจากห่อพระธาตุส่วนพระองค์ มาบรรจุไว้ในพระเศียรพระพุทธรูปสัมฤทธิ์องค์ใหญ่ ได้ยินว่า ครั้งนั้น พระมหาเถรในอารามนั้นชื่อ ธรรมทินนะ ได้เป็นเจ้าคณะและเป็นพระอุปัชฌาย์ด้วย ฝ่ายพระเจ้าสิริธรรมจักรพรรดิพิลกราชาธิราช ครองราชย์สมบัติได้ 45 ปี สวรรคตในปีมะแม และพระองค์มีพระชนม์พรรษาได้ 78 ปี...

เรื่องหล่อพระปฏิมาทองคำองค์ใหญ่

....ต่อจากนั้นมาในปีมะเมีย จุลศักราช 872 (พ.ศ.2054) วันมหาปวารณา (กลางเดือน11) พระราชากับชนนีได้นำทองคำเลี้ยงหกหมื่น เพื่อหล่อพระพุทธปฎิมาทรงชั่งด้วยตราชูหลวง ท่ามกลางสงฆ์ คณะ (ไทยม, รามัญ , ลังกา) เพื่อพิจารณาสร้างให้มีน้ำหนักเท่าร่างของพระองค์ ครั้นถึงวันศุกร์ขึ้น ค่ำ เดือน พ้นเที่ยงคืนไปแล้ว พระจันทร์เสวยวิสาขนักษัตรฤกษ์ ฝนแล้งโปรดให้เอาทองคำเลียง (ทองไล่หรือทองบริสุทธิ์) นั้นสร้างเป็นพระพุทธปฏิมาขึ้นองค์หนึ่ง จริงอยู่พระพุทธรูปปฏิมาที่สร้างด้วยทองคำแผ่นใหญ่องค์นี้ เป็นพระพุทธรูปนั่ง ส่วนสูงมีขนาดเท่าพระมหากษัตริย์ทรงยืนและทองคำนั้น โปรดให้แผ่เป็นแผ่นทึบแล้วจึงเอาไปบุ ไม่ใช่หล่อเป็นแท่งองค์…