มีแม่หม้ายคนหนึ่ง มีควายคู่แม่ลูก แม่ควายนั้นไปติดควายหนุ่มของผู้ใหญ่ บ้าน ผู้ใหญ่บ้านก็ว่าไม่เป็นไร ปล่อยมันอยู่กับควายหนุ่มนี่แหละ พอลูกควายของแม่หม้ายตาม มา แม่หม้ายจะไปเอาคืน ผู้ใหญ่บ้านไม่ให้ หาว่าเป็นลูกควายของตน แม่หม้ายก็ไปหาใครช่วย ใครๆ ก็ไม่ช่วยเพราะกลัวผู้ใหญ่บ้าน มีเด็กคนหนึ่งชื่อว่ามโหสถ รับอาสาช่วยแม่หม้าย แม่หม้ายก็ไปแจ้งความกับกำนัน ทางกำนันบอกให้หาทนายไป แม่หม้ายบอกว่ามีแล้ว จึงนัดกันไว้ว่าเวลาเก้าโมงเช้าของพรุ่งนี้ให้ไปเจอกันที่บ้านของกำนัน
รุ่งขึ้น เวลาเก้าโมง แม่หม้ายกับผู้ใหญ่บ้านก็ไปถึงบ้านพ่อกำนัน แต่เด็กน้อยที่ชื่อมโหสถยังไปไม่ถึง พ่อกำนันจึงเรียกคนทั้งสองไปสอบสวน พร้อมกับทนายของผู้ใหญ่ บ้าน ทนายก็ยืนยันว่าเป็นลูกควายของผู้ใหญ่บ้านจริง ทนายของฝ่ายแม่หม้ายยังไม่มา กำนันกำลังจะตัดสินให้ผู้ใหญ่บ้านชนะ เด็กน้อยที่ชื่อมโหสถก็มาถึงพอดี แม่หม้ายตะโกนขึ้นด้วย
ความดีใจว่า
“มาแล้วเจ้า ทนายข้าเจ้ามาแล้ว”
กำนันจึงถามว่า “อยู่ไหน เข้ามา ไอ้เด็กนี้เหรอจะเป็นทนาย” เด็กน้อยก็ตอบว่าใช่ กำนันจึงถามว่า “ทำไมเอ็งถึงมาสาย หา” เด็กน้อยตอบไปว่า “พ่อผมเจ็บท้องกำลังจะเกิดลูก “ กำนันจึงหัวเราะแล้วถามว่า “ไอ้เด็กโง่ มึงนี้โง่จริง ผู้ชายจะมีลูกได้ยังไง” เด็กน้อยจึงตอบสวนไปว่า “ก็กำนันบ้านนี้น่ะสิ โง่ ควายหนุ่มว่ามีลูกได้อย่างใด “
กำนันก็จำนนด้วยเหตุผล จึงตัดสินให้แม่หม้ายชนะความ แม่หม้ายจึงได้ลูกควายและแม่ควายคืน