สี่เต่าแฮ้

          สี่เต่าแฮ้นี้เป็นเมืองๆ หนึ่งเป็นเมือง มีแม่น้ำไหลผ่านที่ข้างเมือง ที่แม่น้ำนั้นมีบ้านของนางปากเปียกอยู่ ที่นางได้ชื่อนี้เพราะว่านางคนนี้ชอบเอาเรื่องราวของคนหนึ่งไปเล่าให้อีกคนหนึ่งฟัง เรื่องของบ้านหนึ่งเล่าให้อีกบ้านหนึ่งฟัง เรื่องของเมืองหนึ่งเล่าให้อีกเมืองหนึ่งฟังจนเป็นที่ทะเลาะวิวาทผิดเถียงกันเรื่อยมา เมื่อนางปากเปียกนี้ตายชาวบ้านก็ช่วยกันเอาศพของนางนั้นไปฝังที่หลังวัด แต่ว่านางคนนี้ตายไปก็ยังมิวายจะใช้นิสัยเดิมของนาง นางปากเปียกนี้ก็ไปเข้าฝันพระในวัดและสนส่อให้พระในวัดนั้นทะเลาะกันอีก จนเจ้าอาวาสเจอเข้ากับตนเองก็เลยรู้ว่าเพราะผีของนางปากเปียกนี้นี่เองที่เป็นสาเหตุของความวุ่นวาย เจ้าอาวาสก็เลยได้ทำบุญอุทิศส่วนบุญไปให้ผีของนางเพื่อที่จะให้นางนั้นได้ไปผุดไปเกิดในที่ๆไกลแสนไกล และแล้วผลบุญก็บันดาลให้นางนั้นไปเกิดเป็นเต่า

          วิญญาณของนางปากเปียกนั้นก็ได้ไปเกิดเป็นเต่าตัวหนึ่งไปอยู่หนองน้ำในที่ห่างไกล หนองน้ำนั้นเมื่อเต่าตัวนั้นเกิดมาก็รู้สึกว่าแห้งแล้งมาก เต่านั้นก็ไม่ได้กินน้ำก็อยาก
กินน้ำเพราะว่านางปากเปียกมาเกิดเป็นเต่าในหนองจึงทำให้น้ำแห้งไป

          วันหนึ่งก็มีหงส์สองตัวมาหากินก็ไปพบเต่าตัวนั้นที่เป็นนางปากเปียกกลับชาติมาเกิด เต่าตัวนั้นก็อ้อนวอนหงส์สองตัวนั้นขอให้ช่วยพาไปปล่อยในที่ๆ มีน้ำหรือว่าแม่น้ำทีเพราะว่าอยู่ที่นี่ก็จะอดตาย

          “นี่ท่านหงส์ทั้งสองจ๋า ช่วยพาข้านี้ไปในที่ๆ มีน้ำหน่อยเถอะ ถ้าอยู่ที่นี่ข้าก็จะตายไปเสียเปล่า นึกว่าช่วยเต่าเอาบุญเถอะนะ”

          หงส์ทั้งสองก็ปรึกษาแตกลงจะเอาเต่านั้นไปปล่อยที่แม่น้ำ

          “เออได้ เราจะพาเจ้าไปในที่ๆ มีน้ำเอง แต่เจ้าต้องหาไม้มาท่อนหนึ่งนะ”
หงส์สองตัวนั้นได้ไม้ที่เต่าเอามาแล้วก็บอกให้เต่าว่า

          “เจ้าเต่า เจ้าคาบกลางไม้นะ เราจะคาบสองข้างพาเจ้าไป แต่ว่าเจ้าห้ามอ้าปากเด็ดขาดเพราะเจ้าจะร่วงลงไปตาย”

          เจ้าเต่าก็รับคำอย่างดี หงส์ก็พาบินไปยังแม่น้ำใหญ่ แต่ว่าก่อนที่จะถึงแม่น้ำนั้นได้ผ่าที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง เมื่อชวบ้านเห็นว่าหงส์นั้นหาบเอาเต่าบินมา ต่างก็พากันตะโกนว่า

          “หงส์หามเต่าๆๆๆ”

          เจ้าเต่ามันก็กลัวเสียเปรียบ และอดไม่ได้ที่จะพูดตามนิสัยเสียของมัน มันก็เลยบอกชาวบ้านว่า

          “เต่าหามหงส์นะ ไม่ใช้หงส์หามเต่า”

          แต่มันลืมนึกไปว่ามันนั้นอยู่กลางอากาศเอาปากคาบไม้ไว้ พอมันอ้าปากบอกชาวบ้านมันก็ตกลงมา ชาวบ้านก็เอาไม้เข้าไปทุบตีเต่าจนแหลกเหลว พอดีว่าชาวบ้านนั้นไป
โดนขี้ของเต่า ขี้เต่าก็กระเด็นไปตกที่รักแร้ของคน ก็เลยกลายเป็นขี้เต่าแฮ้ไป