มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับเสือเย็น หรือเสือสมิงที่เล่าสืบต่อกันมาหลายเรื่อง เรื่องหนึ่ง
นั้น มีคนเล่าว่าในอดีตกาลนานมาแล้ว มีวัดหนึ่งชาวบ้านเล่าลือกันว่าเจ้าอาวาสวัดนั้นเป็นเสือเย็น เสือเย็นก็คือคนที่เรียนคาถา ท่องคาถามานานจนแปลงกายเป็นเสือก็ได้
มีอยู่ครั้งหนึ่ง มีกลุ่มพ่อค้าวัวต่างรอนแรมมาจากต่างบ้านต่างเมืองมา ๒-๓ คนด้วยกัน ก็จะมาพักที่วัดนี้ ชาวบ้านที่เล่าลือกันว่าเจ้าอาวาสวัดนี้เป็นเสือเย็นชอบจับเอาพระเณร ในวัดไปกินจนไม่เหลือใคร พอชาวบ้านรู้ว่ามีพ่อค้าวัวต่างจะมาพักที่วัดนี้ก็เป็นห่วง จึงไปเล่าให้พ่อค้าเหล่านั้นฟังว่า
"โอ้ พ่อลุง อย่าไปพักที่วัดนั้นเลยนะ วัดนั้นน่ะเจ้าอาวาสมันเป็นเสือเย็นนะ"
พ่อค้าก็ว่า
"จริงเหรอ"
ชาวบ้านก็บอกด้วยความเป็นห่วง
"จริงๆ นะพ่อลุง ถ้าไปพักที่วัดนั้นจะไม่รอดนะ มันจะเอาไปเสียหมดนะพ่อลุง"
แต่พ่อค้าก็ว่า
"ไม่เป็นไรหรอก พวกเราไม่กลัวหรอก"
เหตุที่พ่อค้าเหล่านั้นไม่กลัวก็เพราะพวกเขาก็มีคาถาอาคมมากมายเหมือนกัน จึงไม่กลัวอะไรเลย พ่อค้าเหล่านั้นจึงไปพักที่วัดนั้น ในอดีตนั้น ทั้งกุฏิวิหารก็เก่าแก่รกร้าง ไม่ได้เป็นอาคารมั่นคงเหมือนในปัจจุบันนี้ ฝ่ายเจ้าอาวาสแก่เห็นพ่อค้ามากันหลายคนก็นึกดีใจว่า วันนี้ล่ะกูจะได้กินอิ่มก็วันนี้แล้ว
ฝ่ายพ่อค้านั้น พอตกค่ำ ก็นั่งถักวัวธนู เอาตอกมาสานเป็นวัวธนู ประตูมีกี่บานก็สานวัวธนูเท่านั้น ฝ่ายเจ้าอาวาสก็ตะโกนถามลงมาด้วยเสียงแหบแห้งว่า
"พ่อออก (ศรัทธา) หลับแล้วเหรอ"
พ่อค้าก็ตอบไปว่า "ยังไม่หลับครับ ตุ๊ลุง"
แล้วก็ช่วยกันสานวัวธนูต่อไป ไม่นานเจ้าอาวาสก็ถามลงมาอีกว่า
"พ่อออก หลับแล้วหรือยัง"
พ่อค้าก็ตอบไปอีกว่า "ยังไ่ม่หลับครับ"
พวกพ่อค้าก็สานวัวธนูแล้วก็เสกคาถาใส่แล้วเอาไปวางที่ประตูแต่ละบานๆ เจ้า
อาวาสก็ถามลงมาอีกเป็นครั้งที่สาม พ่อค้าก็ตอบไปเหมือนเดิมว่ายังไม่หลับ
จนอีกสักพัก เจ้าอาวาสนั้นก็ถามลงมาอีก คราวนี้พวกพ่อค้าแกล้งเงีียบ เจ้าอาวาสนั้นจะถามลงมาอีกกี่ครั้งก็ไม่ตอบ เจ้าอาวาสก็คิดว่าคงจะหลับแล้ว จึงลุกขึ้นนั่งท่องคาถาแล้วแปลงกายเป็นเสือโคร่งตัวใหญ่ กระโดดลงจากกุฏิแล้ววิ่งเข้าไปในวิหาร พอกระโจนเข้าไปในวิหาร วัวธนูที่พ่อค้าสานไว้ ก็ขยายร่างใหญ่โตแล้ววิ่งเข้าวิ่งเสือเย็นจนล้มลง
เสือเย็นหรือเจ้าอาวาสที่แปลงกายมานั้นก็ตายคาประตูวิหาร แล้วก็กลายร่างกลับคืนเป็นเจ้าอาวาส ฝ่ายชาวบ้านพอมาเห็นศพเจ้าอาวาสตอนเช้าก็รู้ว่าเจ้าอาวาสเป็นเสือเย็นอย่างที่ลือกันจริงๆ จึงเรียกวัดนั้นว่าวัดเสือเย็นตั้งแต่นั้นสืบไป