มียักษ์ตนหนึ่ง ชอบเข้าเมืองมาจับกินเด็ก ทีนี้มีลูกของย่าแม่หม้ายคนหนึ่ง มันคิดว่าจะทำอย่างไรดียักษ์จะมากินลูกของตน หอบอุ้มไปที่ไหนก็กลัวไม่พ้นยักษ์ ย่าแม่ม่ายนี้ก็เลยคิดที่จะหาคนที่จะมาฆ่ายักษ ย่าแม่หม้ายนั้นก็เดินไป ไปพบไก่ ไก่ถามขึ้นมาว่า
“ไปไหนป้า”
“หาคนฆ่ายักษ์”
“โอ้ ไม่เป็นไร ข้าจะไปช่วย”
แม่ม่ายก็เดินไปต่อ ไปพบปลากั้ง ปลากั้งกำลังเล่นน้ำอยู่ถามย่าแม่ม่ายว่า
“ไปไหนป้า”
“หาคนฆ่ายักษ์”
“เดี๋ยวข้าจะไปช่วย เอาข้าไปด้วยเถอะ”
เดินไป ก็ไปพบแมงป่อง แมงป่องก็จะไปช่วยเหมือนกันก็พากันมา มาพบฟักเขียวห้อยอยู่ ฟักก็ถาม แล้วก็จะไปช่วยอีก มานั่งอยู่ที่ก้อนหิน หินก็ถาม
“ป้ามานั่งที่นี่ จะไปไหนกัน”
“โอ้ ข้าจะมาหาเอาคนไปฆ่ายักษ์นา”
“ไป ไปด้วย ข้าจะไปด้วย “
แม่ม่ายก็แบกหินมาด้วย ทั้งหมดก็มีก้อนหิน ฟักเขียว ไก่ แมงป่อง มาถึงบ้านหินก็ว่า “ เอาเถอะ เอาข้าไว้นี่ ไม่ต้องเอาขึ้นไปบนเรือน”
ปลากั้งก็ว่า
“เอาข้าไปไว้ที่เตาไฟนะ ข้าจะอยู่ที่ขี้เถ้า”
ทีนี้แมงป่องก็ว่าเอาไว้ที่กระบวยข้างหม้อน้ำ ฟักเขียวก็ว่า
“เอาข้าไปแขวนไว้ที่ปากประตู”
ไก่ก็ว่า
“เอาข้าไปไว้พื้นก้นตู(ใต้พื้นที่ส่วนหลังสุดของบ้าน)”
พอตกกลางคืน ยักษ์ก็ออกมาหากินเด็กในหมู่บ้าน พอมาถึงบ้านแม่หม้าย ไก่ก็ขัน “ยักษ์ตาแดงมากินลูกกูเถอะๆ”
ไก่มันขันว่าอย่างนั้น ยักษ์มันว่ามันก็โกรธมาก
“ที่ไหนๆ เขาก็กลัวกู ไอ้นี่มันมาท้าทายกู”
ยักษ์มันก็วิ่งขึ้นเรือนไป เอาหัวไปชนฟักเขียวเข้าให้ ก็ถึงกับมึนก็สงสัยว่ามันคืออะไร มันก็วิ่งเข้าไปในเตาไฟ จะไปจุดไฟเพื่อเอามาดูว่ามันเป็นอะไร พอเข้าไป ปลากั้งก็ดิ้นจนขี้เถ้าเข้าตายักษ์ มันก็ก้มควานหาน้ำจะเอามาล้างหน้า พอตักน้ำขึ้นมาจะบ้วนปาก แมงป่องก็
ต่อยปาก ตาก็มองไม่เห็น ปากก็เจ็บ ก็เลยจะลงมาข้างล่างเกิดเหยียบบันใดพลาดตกลงมา เอาหัวไปเอาหัวฟาดก้อนหิน ตายอยู่ที่นั่น