เรื่องของเรื่องก็มีอยู่ว่า ยังมีเศรษฐีคนหนึ่งตอนที่ยังมีชีวิตอยู่นั้น ก็มีพฤติกรรมที่ชาวบ้านชาวเมืองทั้งหลายได้หื้อฉายาแก่เขาว่า เศรษฐีหน้าเลือด คนสูบเลือดมนุษย์ เพราะเหตุว่ามหาเศรษฐีผู้นี้เมื่อเป็นเจ้าหนี้ก็บ่หื้อความกรุณาปรานีต่อเพื่อนมนุษย์คนใด แสดงความใจร้ายต่าง ๆ นานาออกมา จนกระทั่งได้รับฉายาดังกล่าวครั้นถึงเวลาที่มหาเศรษฐีผู้นั้นถึงแก่ความตาย ก็กลายเป็นปีศาจอาละวาดดูดเลือดลูกหนี้ และทำร้ายลูกหนี้ไปทีละคน ๆ ด้วยการดูดเลือดที่พอเอาไปกินแล้วจนตายคาปากทุกราย ความโหดร้ายของปีศาจเศรษฐีนี้ก็เป็นที่รู้กันทั่วไป ครั้นลูกหนี้ตายบ่มีเหลือแม้แต่คนหนึ่ง จึงดูดเลือดชาวบ้านชาวเมืองกินต่อไปไม่เลือกหน้า ชาวบ้านชาวเมืองจึงพากันไปร้องทุกข์ต่อผู้เป็นใหญ่บนสวรรค์ ขอพระองค์ได้กำจัดปีศาจดูดเลือดคนนั้นหื้อสูญสิ้นไปผู้เป็นใหญ่แห่งสวรรค์จึงสาปทันที
“นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นไป หื้อเจ้าปีศาจเศรษฐีจงกลายร่างเป็นค้างคาวผีต่อไปในพริบตา” เจ้าปีศาจก็กลายเป็นค้างคาวผีในพริบตาตามคำสาปของผู้เป็นใหญ่แห่งสวรรค์ มันเป็นปีศาจที่เราจะสามารถทำลายหื้อมันสูญสิ้นไปได้ แต่การที่หื้อมันกลายเป็นปีศาจตัวเล็กๆ เช่นนี้อันตรายย่อมหมดไป ผู้เป็นใหญ่แห่งสวรรค์อธิบายเช่นนั้น แต่เกิดเหตุการณ์ที่ตรงกันข้ามกับคำอธิบายคือค้างคาวผีได้แสดงความโหดร้าย เป็นอันตรายแก่คนทั่วไป ร้ายยิ่งกว่าตอนที่มันเป็นปีศาจตัวใหญ่ มันกลายเป็นค้างคาวผีเช่นนั้น มันก็ยิ่งสะดวกในการดูดเลือดคนกินได้ในขณะที่คนนอนหลับอยู่ในห้อง ห้องนอนมิดชิดอย่างนั้นค้างคาวผีก็เข้าไปในห้องได้ เมื่อคนทั้งหลายร้องทุกข์ต่อผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์ ผู้เป็นใหญ่แห่งสวรรค์กล่าวว่า
“ถ้าทำร้ายชีวิตมันได้ ถึงอย่างไรเราก็บ่รู้จะทำลายชีวิตมันได้อย่างใด แต่ข้าจะหื้อทำลายชีวิตมันได้ จะหื้อมันเป็นสัตว์ที่บ่สามารถทำลายชีวิตคนได้เมื่อมันดูดเลือดกิน “
“หมายความว่ามันจะต้องเป็นสัตว์ที่ดูดกินเลือดคนตลอดไปหรือไม่พระเจ้าค่ะ“
เมื่อถูกถามเช่นนี้พระผู้เป็นใหญ่แห่งสวรรค์ก็ตอบว่า “ใช่ ใช่แล้ว แต่บ่เป็นหยังมันบ่ทำหื้อคนตายโดยการดูดเลือดของมันก็แล้วกัน“
“ขอหื้อมันเป็นสัตว์เล็กๆ เถิดพระเจ้าค่ะ เป็นสัตว์เล็กที่สุดเท่าที่จะเล็กได้“
เมื่อคนทั้งหลายวิงวอนเช่นนั้น ผู้เป็นใหญ่แห่งสวรรค์ก็รับรองว่า “ข้าจะสาปหื้อมันเป็นตัวแมลงชนิดหนึ่งเท่านั้น ถ้ามันเป็นแมลงก็อย่าหื้อมันมีปีกแข็งตามที่พวกเจ้าต้องการ“
ผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์ยืนยันกับชาวบ้านชาวเมืองจนพอใจ แต่ชายคนหนึ่งก็ถามว่า “ถ้ามันเป็นแมลง พวกข้าพเจ้าทั้งหลายจะทำลายชีวิตมํนได้หรือไม่“ “ทำลายได้ พวกเจ้าทำหื้อมันตายได้อย่างง่ายดาย แต่ในขณะเดียวกันมันก็จะมีการเกิดขึ้นนักทุกที ในบ้านในเมืองของเจ้ามันจะต้องมีไปตลอดกาล บ่มีวันสูญสิ้นไปจากโลกนี้“ แล้วผู้เป็นใหญ่แห่งสวรรค์ก็สาปค้างคาวผีหื้อเป็นแมลงชนิดหนึ่งซึ่งเราเรียกค้างคาวผีนี้ว่า….ยุง