หอยกู้ชีวิตมนุษย์ไว้ ทีนี้พระอินทร์ลงมาปั้นรูปช้างเปี๊ยะมนุษย์
“อันนี้สูว่างามก่อ “
หมอนั่นก็มาติ
“งวงมันยาว“
หมอนึ่งก็มาติ
“หูมันใหญ่“
หมอนั่นก็มาติ
“ตามันหน้อย“
พ่องก็มาติ
“ หางมันยาว“
ก็ติไปเรื่อย ๆ
“บ้า กูก็พระอินทร์แล้วนา บ่ใช่มนุษย์นา นี่มาปั้นเปี๊ยะสู จะถูกตัดคอละหมู่นี่ แหมเจ็ดวันจะมาตัดคอละ “
ทีนี้หอยก็ฮ้อนใจก่า กลัวคนเฮาตาย ก็มาอุทธรณ์
“ พระอินทร์บ่ถ้าเชื่อมนุษย์ขี้เหม็น บ่เหลือก้นข้าเขายังจูบ “