พวกยางเคารพนับถือครูบา วันหนึ่งเอาข้าวสุกข้าวสารลุกแม่ฮ่องสอนมาถวายครูบากลางทาง หมู่ยางที่เป็นบ่าวเป็นสาวก็เล่นกันพ่อง หลอกล้อกันพ่อง นอนตวยกันพ่อง คนเฒ่าหันก็ใจบ่ดี พอมาแผววัดก็ยกมือไหว้สาและอู้กับครูบาว่า
“มาหาครูบาวันนี้ได้บุญ บ่ได้บุญบ่รู้เน่อ หละอ่อนเขานอนกันมาสุดทาง”
อู้กันไปอู้กันมา ครูบากำลังเคลิ้มจะหลับ ยางก็ถามว่า
“ครูบานี่ถ้าจะบ่มีเมียน่อ”
“หา....” ครูบาได้ยินก็ตื่นทันที