มีเจ๊กคนหนึ่งหันลำไยของตุ๊เจ้ากำลังงาม ก็หวังอุ่นใจจะได้ติดต่อซื้อขาย ก็อุตส่าห์ไปซื้อปลาหมึก ซื้อกุ้งอย่างดีๆ ไปตานตุ๊เจ้าแล้วก็ลวดถามซื้อลำไย แต่ตุ๊เจ้าเพิ่นบ่ขายหื้อ
วันหนึ่งก็มีคนมาถามว่า “เป็นจะได อาเสี่ย จะใดบ่ไปตานวัดนั้นแหม”
“โฮะ ผงบ่ไปแล้ว ตุ๊เจ้ามังบ่รู้คุงเรา”
“เป็นจะใดบ่รู้คุณ”
“ผงนา อุตส่าห์ซื้อของกินดีๆ ลำๆ ไปให้มังกินนา ซื้อปลาหมึก ซื้อกุ้งดีๆ ทำต้มยำไปตางให้มังกิง พอมังมีลำไย มังบ่ขายหื้อผง ไปขายหื้อสูเหีย มังบ่รู้คุงผง ผงเลยบ่ไปแหมซ้ำแล้ว”