วิถีชีวิตของคนในสมัยก่อนนั้นนั้นจะอยู่กับธรรมชาติการดำรงชีวิตก็จะถ่ายทอดจากพ่อสู่ลูก วันหนึ่งนายปั๋นพาลูกไปนอนเฝ้าข้าวที่พึ่งเกี่ยวเสร็จที่กลางทุ่ง อากาศก็เย็นสบายดี ทั้งสองพ่อลูกก็ชวนกันไปปักเบ็ดที่แม่น้ำใกล้ๆ จนดึกทั้งสองก็กลับมานอนที่กระท่อม ในนาตนเองทั้งสองเข้านอนที่นั่นได้ซักพักใกล้จะหลับสูกชายของนายปั๋นก็ถามพ่อขึ้นมา
“พ่อๆ หลับยัง”
“ยัง..มีอะไรหรือ”
“พ่อ....ทำไมนกเงือกมันถึงร้องเสียงดังละพ่อ”
“อ้อ ก็นกเงือกคอมันยาวนะเลยร้องได้เสียงดัง”
“เหรอพ่อ เอ...แล้วอึ่งอ่างละพ่อ คอมันไม่ยาวนะ แต่ทำไมมันร้องเสียงดังละ”
พ่อจนปัญญาตอบลูกไม่ได้เลยตะวาดไป
“เอ เด็กคนนี้นี่ดึกแล้วยังไม่หลับไม่นอนอีก ถ้ายังไม่หลับเดียวจะเจอมะเหงกนะ”