วันหนึ่งพ่อตากับลูกเขยพากันไปป่าเพื่อที่จะหาของป่าล่าสัตว์เอามาขายเพื่อเลี้ยงชีพ พ่อตาผู้มีประสบการณ์ก็เดินไปไปก่อน ส่วนลูกเขยกเดินตามหลังมา เมื่อเดินเข้าป่าได้ ซักพัก พ่อตาก็ตดชนิดกลิ่นรุ่นแรงออกมาแล้วก็เดินต่อไปเรื่อยๆ ส่วนกลิ่นตดนั้นก็ยังคงอยู่ที่จุดเดิมนั้น เมื่อลูกเขยเดินตามมาก็มาเจอกับกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์เข้า ลูกเขยก็จำกลิ่นนั้นได้ทันทีว่าเป็นกลิ่นตดของพ่อตา ในใจก็นึกเคืองอยู่บ้าง เพราะทั้งพ่อตากับลูกเขยคนนี้ไม่ค่อยที่จะลงรอยกันเท่าไหร่ ลูกเขยจึงตะโกนออกมาอย่างฉุนเฉียวไปว่า
“หมาตัวไหนมาตดวะ”
พ่อตาได้ยินเข้าก็ไม่ว่ายังไง พ่อตาก็นึกเคืองอยู่ในใจเหมือนกัน เข้าป่าหาของป่ากันได้แล้วถึงตอนเย็นก็กลับมาถึงบ้าน พ่อตาก็มาเล่าเรื่องราวที่พ่อนั้นถูกลูกเขยว่าให้เมื่อเช้าเรื่องตดให้กับลูกสาวตนฟัง
“นี่ลูกบอกผัวแกบ้างนะเรื่องของการพูดการจาอะไร หรือว่าความเคารพยำเกรงกันนะ เมื่อเช้านะพ่อตดมันก็ว่าหมาตัวไหนตด ทั้งที่นั่นก็มีพ่อกับลูกเขยเท่านั้น”
ลูกสาวก็ไปว่าให้ผัวที่มาว่าให้พ่อของตนเช่นนั้น
“นี่พี่.....ว่าให้พ่อเป็นหมาหรือพี่ พ่อตดเหม็นก็ทนเอาหน่อยสิ เคารพยำเกรงกันบ้างนะ”
ฝ่ายผัวก็ตะโกนขึ้นว่า
“หมามันยังคาบเอาคำมาเล่าให้ฟังอีกหรือเนี่ย”