บ้านหลังหนึ่งลูกเขยใหม่พึ่งย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านได้ไม่นาน อยู่มาวันหนึ่งครอบครัวนี้รวมถึงเขยใหม่ก็นั่งล้อมวงกินข้าวมื้อเย็นกัน พี่เขยนั่งขนาบข้างด้วยน้องภรรยาและพ่อตา ทั้งครอบครัวนั่งกินข้าวด้วยกันซักพัก เขยใหม่คว้าเนื้อขึ้นมาชิ้นหนึ่ง ด้วยความเหนียว
ของเนื้อนั้นก็ต้องออกแรงดึงมากหน่อย เขยใหม่ก็ออกแรงดึงสุดชีวิตเพื่อที่จะฉีกเนื้อ
นั้นมากิน แต่กลับหลุดมือด้วยแรงดึงมากทำให้เหวี่ยงแขนเอาศอกไปถูกหน้าผาก
ของน้องภรรยาอย่างจังถึงกับหน้าหงายไป
ด้วยเป็นคนที่สติดีและเร็ว เขยใหม่ก็รีบคว้าน้องภรรยามานั่งทัน ส่วนน้องภรรยานั้นก็ได้แต่ร้องไห้ด้วยความเจ็บอย่างนั้น ลูกเขยไม่รู้จะทำอย่างไรกลัวพ่อตากลัว เลยหันหน้าเข้าไปหาน้องของภรรยาแล้วกว่าบอกว่า
“โถๆๆๆ น้อง อยากได้อะไรก็บอกสิ อยากกินเนื้อก็บอกพี่เขยก็ได้ไม่ต้องร้องไห้จะเอา หยุดร้องซะนะ เดี๋ยวพี่เขยจะเอาให้”
พร้อมกับหยิบเนื้อให้ พ่อตาก็ไม่ทันเห็นก็พูดออกไป
“เออ.....ใช่ลูก อยากได้อยากกินอะไรก็บอกสิ จะได้เอาให้ ไม่ต้องร้องไห้จะเอาเป็นเด็กๆ ไปได้"
แท้ที่จริงแล้วที่น้องเมียร้องไห้นั้นก็เพราะว่าเจ็บที่ถูกฟันศอกจากพี่เขยต่างหาก