ไอ่แก้ววอกนั้นมันไปปะใส่พ่อสาว พ่อสาวนั้นมีลูกสาวคนหนึ่งงาม มันก็ว่าหื้อพ่อสาวว่า “พ่อเมียๆ”
พ่อสาวก็โขดว่า “ไอ่นี่มาดูแควนเฮายะหยังบ่าล้ำบ่าเหลือ กอนคิงได้เป็นลูกจายฮาเยียะการหื้อฮาวันเดียวกินได้ตลอดชีวิต ฮาจะยกลูกสาวหื้อ”
“แท้กา”
“แท้ก่า”
“ทำสัญญาข้าจะทำหื้อวันเดียวกินได้ตลอดชีวิต”
ตกลงทำสัญญากันเรียบร้อย มันก็เอามีดมาเหลว เอาเหล็กมาจี ตัดไม้มาแปงกล้องมูยา บ่ทันถึงวันก็เสร็จเรียบร้อย “อันเนี้ยะกินได้ตลอดชีวิต”
พ่อสาวก็เลยยกลูกสาวหื้อมัน พอมันได้เป็นลูกจายแล้ว อยู่ไปๆ พ่อเมียก็หน่ายลูกจาย ได้ไปผูกพันกับเศรษฐีคนหนึ่งจะเอาลูกเศรษฐีมาเป็นลูกเขย ได้สัญญากันไว้ จะใกล้วันสัญญามาละก็กลัวจะเสียสัญญา จุลูกจายมันไปนอนโต้ง แล้วหื้อลูกเศรษฐีนั้นมาเล่นชู้กับลูกมัน ทีนี้ไอ่แก้วมันก็รู้ว่าเมียมันมีชู้ มันก็มา มาแผวก็มาตัดไม้บง พ่อเมียมันก็ถามว่า
“ลูกจะเยียะหยัง”
“จะสานสะเหวียน”
“สานสะเหวียนหยัง”
“สะเหวียนบุ่งข้าวเชื้อ”
มันก็สานบุ่งข้าวเชื้อนั้นจนแล้ว มันเอาไปไว้ปลายตีนเตียงมันหั้น มันก็ไปนอนโต้ง ค่ำมาก็หย่องๆ มามันก็รู้ว่าชู้มีหั้นแล้ว มันลุกโต้งมามีก้าขี้เปอะ ขึ้นเรือนไปตั้งๆ
“อี่หน้อยไขป่าตู๋”
“บ่าไขเตื้อนา”
พ่อเมียมันกับแม่เมียมันก็มา
“ลูกมาหยังปอดึกปอดื่น”
“มา ฮาตึงจะมา”
“ไปฟั่งเข้ามาเตื้อ ไปล้างตีนล้างแข้งก่อนแล้วค่อยเข้ามา”
ชู้มันก็เข้าไปในบุ่ง เอาซิ่นเมียมันเข้าปก ทีนี้มันเข้าไปแผวก็นั่งยุ่งเลย
“ฮาตึงบ่าหลับ ฮาตึงจะเอาบุ่งฮาไปฟันแล้ว ดาบฮาก็มีนี่ เป็นจาใดฮาจะฟันหมด ไผจะเยียะหยังหื้อฮา”
“ขอเต๊อะ ลูก ไปซ่วยแข้งซ่วยขาก่อน”
“ฮาบ่าซ่วย ขอวันพูกก่อนเต๊อะ ลุกมาฮาก็จะแบกไปละ”
พ่อมันก็ไปบอกหื้อเศรษฐี
“ซื้อเต๊อะ หื้อไปซื้อบุ่งนั้นเต๊อะ”
“เอ่อ บ่าเป๋นหยัง” ปู่เศรษฐีนั้นก็ไปวกขอซื้อบุ่ง เศรษฐีก็ว่า “จะไปไหน”
“จะเอาบุ่งไปฟันนา”
“ขอจะไปฟัน ขอเต๊อะ”
“ฟันนา ข้าจะฟัน ไผจะไปมาห้ามข้า”
“หยั่งอั้นขอซื้อเหียเต๊อะ”
“บ่ขาย”
เศรษฐีก็ต่อราคาไปจนถึงสามพัน
“เออ เอาเงินมา”
เศรษฐีก็เอาเงินหื้อมันสามพัน ได้เงินแล้วมันก็เอาใส่กระเป๋า เอาบุ่งขว้างไปกลิ้งกะลุบๆ ก็เลยเลิกกันกับเมียมัน ต่างคนต่างอยู่