ล้านนาเรียก แกงอ่อมเนื้อชาโดว์ (เนื้อสุนัข) ใช้เนื้อสุนัข เป็นส่วนผสมหลัก
มีวิธีการแกงเช่นเดียวกับแกงเนื้อสัตว์อื่นๆ รวมกับส่วนผสมอื่น ๆ คือ ข่าอ่อนซอย ตะไคร้ซอย ใบมะกรูดฉีก รากผักชี ผักชีฝรั่งหั่นหยาบ ผักชีซอย ต้นหอมซอย ใบยี่หร่า ซึ่งล้านนาเรียก ใบจันทน์ น้ำมันสำหรับผัดเครื่องแกง โดยใช้พริกแห้ง พริกขี้หนูแห้ง หอมแดง กระเทียม ตะไคร้ซอย ข่าซอย ขมิ้น เกลือ กะปิหยาบ โขลกเครื่องแกงรวมกันให้ละเอียด หั่นเนื้อ ขนาดชิ้นพอคำ ผัดเครื่องแกงกับน้ำมัน จนมีกลิ่นหอม ใส่เนื้อและเครื่องในลงผัด ใส่ข่า ตะไคร้ รากผักชี ผัดให้เข้ากัน เติมน้ำ เคี่ยวต่อจนเนื้อนุ่ม ปิดไฟ โรยใบมะกรูด ผักชีต้นหอมและผักชีฝรั่ง ใบยี่หร่า ควรต้มเนื้อในน้ำเดือด และเทน้ำทิ้งก่อน ๑ ครั้งเพื่อดับกลิ่นสาบของเนื้อสุนัข
มีตำราเลือกใช้เนื้อชาโดว์ผูกเป็นคำกลอนคล้องจองที่เชื่อสืบกันมาว่า
“โก้งคาว ขาวขิ่ว หนิ้วมีแฮง แดงเหม็น เลนลำ ดำสุดยอด”
ความหมายคือ สุนัขลายแต้ม (โก้ง) กลิ่นคาวจัด สุนัขสีขาวมีกลิ่นฉุนรุนแรง สุนัขตัวเล็ก (หนิ้ว) เพิ่มพลัง สุนัขลายขวางคล้ายเสือ รสชาติอร่อย ส่วนสุนัขสีดำนั้น เชื่อว่าเป็นยอดเนื้อสุนัข
หมายเหตุ: ควรทำความเข้าใจเชิงวัฒนธรรมและความเชื่อว่า การบริโภคเนื้อสุนัขในล้านนามีเฉพาะบางท้องถิ่นเท่านั้น และมิได้เป็นที่นิยมแพร่หลายทั่วไป บางแห่งมิได้ยอมรับการบริโภคเนื้อสุนัข เพราะเห็นว่าเป็นสัตว์เลี้ยงที่ใกล้ชิดกับคนและจงรักภักดีต่อเจ้าของ โดยทั่วไปคนล้านนาเลี้ยงสุนัขด้วยความรักและเอาใจใส่ประดุจลูกหลานในบ้าน ดังนั้นการบริโภคเนื้อสุนัขจึงเป็นเรื่องที่อ่อนไหวต่อความรู้สึกของผู้คนทั่วไปในล้านนา และนับวันจะกลายเป็นเพียงเรื่องเล่าสู่กันฟังเท่านั้น!